
fotograaf Barend Boot
28 januari 2025 was ik te gast bij Boekhandel Heinen in Den Bosch. Barend was mijn chauffeur van dienst en we waren ruim op tijd, voor de file uit, van huis vertrokken. In de stromende regen stonden we voor de grote boekwinkel met op alle ramen en deuren een aankondiging van het gesprek, met foto, van die avond. Dat werkt toch altijd wat vervreemdend. Maar dat gevoel verdween snel. We werden hartelijk ontvangen door Marieke Verhoeven, een bevlogen boekhandelaarster, die haar winkel, met allerlei gangetjes en trappetjes voor ons open stelde. Mijn boek, waarvan de inkt nauwelijks droog is, had ze al twee keer gelezen. Eerst als pdf en daarna als boek. Dat leest toch lekkerder zei ze en dat ben ik met haar eens.
Mijn vorige boek Wie ben ik als niemand kijkt, is goed verkocht en ook toen deed ik een ronde langs boekwinkels. De Volkskrant, in de persoon van Nathalie Huigsloot, had een prachtig portret van mij gemaakt en bijna alle interviewers daarna, stelde me vragen naar aanleiding van dat interview en minder vanuit het boek zelf. Dat vond ik jammer, bemerkte ik, nadat Marieke, deze week, alleen maar vragen over het nieuwe boek stelde. Dat was erg fijn en er ontstond een gesprek.
We spraken over de noodzaak van ons geheugen om te weten wie ze zijn. Herinneringen die een gevoel van samenhang in onze ervaringen maken en daardoor een zelf gevoel van eenheid geven. In het boek vertel ik over mijn moeder die dement was en wat dat betekende voor haar identiteit. Over het belang van grenzen om tot een min of meer coherente identiteit te komen en uiteraard de grote invloed van anderen op wie we zijn.
Marieke vertelde ook persoonlijke stukken uit haar leven en ik uiteraard ook maar het boek stond mooi centraal, dat kun je ook goed op de foto zien. De staande boekenkast naast me met alleen mijn boeken erin en de stapel naast de kassa en ook nog in de kast bij andere interessante boeken samen met een aankondiging op de ramen en deuren van de winkel, voelde heel uitnodigend.
Ik, mijn boek, voelt zich gezien door de zorg die deze boekhandel aan mij besteed. En dank aan de mensen die het boek nog niet gelezen hadden om hier aanwezig te zijn. Met een blij en tevreden gevoel reden we naar huis.
Dag Liesbeth,
Je boek is een aanwinst, nog gefeliciteerd daarmee.
Het gedicht van Rumi is mooi. Bij de boekpresentatie was ook een Frans chanson te horen. Kun je zeggen van wie en welke titel?
Hartelijke groet
Ha Yvonne
dank voor je compliment
de Franse chanson heet file
Ik vraag aan Barend, de zanger, van wie het lied is
zodra ik het weet, vertel ik het jou
hartelijke groet Liesbeth
Prendre ma place dans le traffic van Francis Cabrei