Zoals de meesten van jullie weten woon ik sinds drie maanden in een stadje met veel kroegen en kledingzaken. De gemeente telt 23.677 inwoners. Het gemiddelde inkomen is 39.500 euro en slechts tien procent van de bevolking is jong volwassen. We komen uit Utrecht, een studentenstad, die helemaal gericht is op jongeren en jong volwassenen. Het hele uitgaansleven is vooral voor jongeren bestemd en in restaurants worden we bediend door veel studenten die op deze manier wat verdienen. Ik heb daar bijna mijn hele leven met veel plezier gewoond.

Nu wonen we dus in Wijk (bij Duursted) en ontmoet ik vele lagen van de bevolking en dat is een verademing. Iedereen zegt iedereen gedag. De buschauffeur wordt niet alleen bij binnenkomst begroet maar ook bij het uitstappen, wordt er gedag gezegd door een hand op te steken en bedankt te zeggen. In iedere winkel een praatje en de behulpzaamheid is bijzonder groot. De man van de mooie lampenwinkel komt even langs om ons huis te zien en de meubels te zien en de sfeer te proeven zodat hij beter advies kan geven over de lampen. Buren komen aan met adressen van glazenwassers en hulpen in de huishouding en klusjesmannen. Er wordt het hele jaar door vrijwilligers van alles en nog wat georganiseerd.

Het afgelopen weekend was er bokbierfestival en blues bij de buren. Wij kregen van de kroegbazen die het bokbierfestival organiseerden gratis kaarten als compensatie voor de overlast die het festival gaf. Zo lief.

En dan de blues bij de buren. Wat een kwaliteit werd er zomaar gratis aangeboden in wel vijftien huizen. We bezochten een huis waar notabene een gelegenheidsband speelde. Saxofoon, gitaar, drums en zang. Direct al bij het eerste nummer werden we gegrepen. De vrouwelijke saxofoniste speelde de sterren van de hemel en de saxofoon leek wel een onderdeel van haar lichaam. En dan de zangeres. Ik schat haar eind veertig met een warme diepe stem en zo expressief met haar gezicht en lichaam. Het was prachtig. Wat een melancholie, wat een stem, wat een leven. Mannen en vrouwen van middelbare leeftijd die gratis op een zondagmiddag zomaar muziek maken en anderen daar zomaar van laten genieten.

Helemaal vervuld liepen we langzaam naar huis en hoorden onderweg ook uit andere huizen nog flarden blues.