Mooie merel

Merel

Voor de vogels ben ik een buurtsuper.

Ieder dag vliegen we er merels, duiven, vinken en vogels waar ik de naam niet van weet in mijn tuin. Zij doen zich vooral te goed aan de trossen blauwe druiven. Heel kunstig wordt er aan een tak gehangen om een mooie blauwe druif te scoren. Vaak wordt de druif ter plekke opgegeten en soms meegenomen naar een wat rustiger plekje en daar verorberd.

Een van de merels, die wat lichter van kleur is dan de anderen, is mijn favoriet. Ik weet niet of het een jongen of een meisje is, maar wat me zo voor het vogeltje inneemt is dat ie heel stil op de bank kan zitten en me aankijkt. Best lang. Ook zijn trouw dat hij iedere dag even langskomt, ontroert me.

Letten vogels op uiterlijk?

Hij lijkt wat aarzelender, wat minder doelgericht dan de andere merels en lijkt wat buiten de groep te vallen of verbeeld ik me dat? Valt hij buiten de groep omdat ie wat bruiner is ten opzichte van de zwarte merels? Letten vogels eigenlijk op elkaars uiterlijk? Kan een vogel buiten de groep vallen omdat hij door de anderen minder mooi wordt gevonden?

Ik weet wel dat vogels elkaar lokken met geuren en kleuren dus ze moeten wel kleur kunnen zien. Dan lijkt het logisch dat ze discrimineren. Lijdt mijn bruine merel aan deze afwijzing of wil hij me iets anders vertellen?

Door: Liesbeth Woertman.

Psychologie van het Uiterlijk

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

zeven + tien =