Sophie
Vandaag hebben we opnames gemaakt voor een nieuw televisieprogramma over cosmetische chirurgie. Ik ontmoette de mooie Sophie Hilbrand en drie aardige mannen. De regisseur, de licht- en de geluidsman. BNN zendt in september 2015 een achtdelige serie uit waarin de eerste uitzending gewijd is aan de hoeveelheid cosmetische klinieken in Nederland en de vraag, hoeveel ingrepen we met elkaar laten doen. Ik ben dus nu drie uren gefilmd waarvan waarschijnlijk 5 minuten worden gebruikt voor de tweede aflevering.
Ik ben al meer dan twintig jaar bezig met deze vragen en het blijkt dat er slecht geregistreerd wordt. We weten niet hoeveel ingrepen er in Nederland plaatsvinden. Het enige dat we weten is dat het in Nederland niet zo veel voorkomt in vergelijking met Zuid-Europese landen en zeker in vergelijking met Zuid-Amerikaanse landen. In Venezuela worden de borsten van de paspoppen zelfs vergroot, omdat al zoveel Venezolaanse vrouwen siliconenborsten hebben, maar dit terzijde.
Academiegebouw
De televisieopname vond plaats in ons prachtige Academiegebouw aan het Domplein in Utrecht. Sophie Hilbrand had een lichaamsbeeld-vragenlijst ingevuld en we spraken haar uitkomsten na. Ik ga hier niet verklappen of zij een positief of een negatief lichaamsbeeld heeft, dat kunt u zien in september. Verder hebben we gesproken over de invloed van media op het lichaamsbeeld van vrouwen. Maar het belangrijkste onderdeel van het interview was toch de perceptie van ons uiterlijk en dat we ons zelf waarnemen vanuit een beeld.
Liesbeth (precies 20 jaar terug!)
Sophie is een goede interviewer en ik vergat de camera. We stonden daar in de gang met gebrandschilderde ramen waar af en toe een stoet hoogleraren langskwam in toga. Dan hielden we even in en lieten hen voorgaan. Waarna het gesprek weer moeiteloos verderging en Sophie vertelde dat er ook tegen haar wordt gezegd, dat ze niet meer zo mooi is, als ze was. Wat erg toch dat vrouwen zo afgerekend worden op hun uiterlijk.
Door: Liesbeth Woertman
Beste mevrouw Woertman,
Met veel plezier heb ik uw bijdrage gezien aan het programma Sophie in de kreukels. Ik Google uw naam daarna en las zo dat u ook meewerkte aan de docu Beperkt Houdbaar van Sunny Bergkamp. Een docu die ik ook al zo goed vond!
Door uw blog hierboven realiseer ik mij nog eens te meer hoe erg het beeld in ons is geprent dat vrouwen mooi moeten zijn en mannen…nou ja, andere dingen, maar niet persé mooi. Dat verschil lijkt u namelijk ook onbewust te maken met de zin ‘ik ontmoette de mooie Sophie Hilbrand en drie aardige mannen’. Nu vind ik Sophie ook een heel mooie vrouw 🙂 (en ik val nog op vrouwen ook, dus ik kijk, naast de mede-vrouw-blik, ook met een ‘seksuele’ blik). Maar ik dacht toch: waarom wordt Sophie hier langs de mooi-maatstaf gelegd en de mannen niet? Nota bene door iemand die juist fel gekant is tegen het uiterlijk als belangrijke waarde. Het kan haast niet anders dan dat het onbewust gebeurd is, door de decennia lange gebruikelijke dubbele maatstaf.
Ik ben benieuwd naar uw gedachten hierover. Was het u al opgevallen? Of heeft iemand anders u er al op geattendeerd?
Vriendelijke groeten,
Niki Hendriks