Daar zit ik dan voorzichtig te tikken. Mijn pols doet zeer en is blauw van de ingreep van donderdag. We gaan even naar uw hart kijken of u de operatie aankunt. Koude ruimte, een soort grote koelkast met allerlei apparaten. Ik heb een operatiejasje aan en een onderbroek. Gelukkig had ik op internet gelezen dat de ruimte van de hartkatheterisatie koud was en om die reden had ik sokken gekocht met antislipzool. Lees verder
Vertrouwen op je lichaam dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Wat is normaal? Hoe moe mag je zijn op je 62ste? Hoe fit en vitaal? Zijn er vrouwen van 62 die fluitend hun bed uit komen? Bestaan die echt? Bestaan er ook vrouwen van 62 die de hele nacht doorslapen?Laat het me weten ik ben zeer nieuwsgierig.
Mijn echo van het hart was goed en de fietstest belasting 122W=99% van voorspeld, lijkt mij als leek ook prima in orde. Toch schreef de cardioloog een pufje voor als ik me beklemd voel, een bloedverdunner en een bètablokker zodat mijn hart niet zo hard hoeft te werken en de kans op een infarct wordt verkleind. Toen ik struikelend van verbazing weer na kon denken, bedacht ik dat ik dan ook met grote regelmaat naar de trombosedienst moet.
Ho, hu in welke trein ben ik gestapt en kan ik er nog uit? Eerst vanmorgen met mijn huisarts overlegd. Hij ziet me als gezond met wat problemen. De cardioloog ziet me als patiënt en wil me uit voorzorg behandelen alsof ik angina pectoris heb. ‘Beschouwen als angina pectoris’ staat er in de brief van de cardioloog aan de huisarts. Ik kreeg direct deze brief van mijn huisarts mee. Daardoor kan ik weer beter nadenken en beslissen.
Eerst het vertrouwen weer terugvinden in mijn lichaam. Geen medicatie op dit moment uit voorzorg. Voel me een stuk lichter.
Door: Liesbeth Woertman.
Al weken sleep ik me door het leven. Ik ben moe bij het opstaan en bij het naar bed gaan en heb een wattenhoofd. De afgelopen week kwam daar een scheurende hoest bij. Donderdagavond uiteindelijk op sterk aandringen van geliefde en vrienden naar de huisarts gegaan. Wat kan die nu doen? Het gaat wel over voordat ik een jongetje ben. Mijn bekende commentaar op liefdevolle aansporingen, om me toch eens te laten onderzoeken. Lees verder
Als succes het criterium is voor een normale identiteit, wordt falen het symptoom van een verstoorde identiteit, schrijft de Vlaamse psychoanalyticus Paul Verhaeghe in zijn boek Identiteit. Verbinden mensen een psychiatrische diagnose met hun identiteit? Of laten zij de diagnose hun identiteit zijn? Lees verder