God schiep de mens naar zijn beeld en gelijkenis, heb ik in mijn jeugd gehoord.
De mens schiep God naar zijn beeld en gelijkenis, is wat veel mensen van nu zeggen. En ieder mens is uniek, dat vind ik ook zo wonderlijk. De mens in zichzelf te kennen, is dat mogelijk? Ten diepste zijn we onbekenden voor onszelf. Via de Ander kunnen we onszelf leren kennen. De ander als spiegel, daar heb ik vaker over geschreven.

Maar kunnen we onszelf in onze uniciteit kennen? Worden wat je bent is ook zo’n moderne uitdrukking. Maar hoe weet je wat je bent?

We zijn ons lichaam, we zijn onze hersenen, we zijn ons gedrag. We zijn onze emoties en we zijn de zoon of dochter van, de man of vrouw van. We zijn ons beroep. Schamele pogingen om onszelf te omschrijven, te omcirkelen maar we komen niet tot de kern.
We hebben wel de ervaring van samenvallen met onszelf, maar op het moment dat we die ervaring taal geven, gaan we er alweer vanaf.

Het leven is een mysterie en in die onzekerheid te durven leven, ligt voor mij de uitdaging. Zachtjes ga ik door de dag. Verwonderd over wat er vandaag weer gaat gebeuren.

Door: Liesbeth Woertman.