Tijdens het Dwarslopersfestival werd er veel muziek gespeeld en een enkel gesprek gevoerd. Fijn dat zoveel jonge mensen muziek maken en een instrument bespelen. Even zonder telefoon en rechtstreeks contact. Ontdek wie je bent tijdens het Dwarslopers Festival en waar je wordt geïnspireerd om op zoek te gaan naar jouw plek in de wereld, zo stond er in de aankondiging te lezen.

Ik nam samen met Martien Schreurs en Ellen ten Gast deel aan een panelgesprek over identiteit, gemodereerd door Sophie Derkzen. Meer dan een uur zaten we op het podium en in de zaal honderden vooral jonge mensen van de vrije hogeschool.

Het ging over schoonheidsidealen en perfectie, over vertrutting en een lichaam hebben en een lichaam zijn maar vooral over de nieuwe technieken. Een jongen vroeg of hij moest stoppen met Facebook en sociale media. Hij vroeg of je beter met sociale media om kon gaan als je ouder werd. Ik vertelde dat dat niet vanzelfsprekend is. Ik ben al ouder zei ik hem maar niet opgegroeid met een telefoon aan mijn hand. Ik zocht mijn weg via plattegronden en vragen aan andere mensen en goed om me heen kijken om de sociale ruimte te leren kennen. Ik sloeg de routes naar geliefden en vrienden en studie en werk op in mijn geheugen.

Jullie besteden je geheugen uit aan je telefoon en dat maakt onzeker. Je kijkt niet goed om je heen en maakt niet echt deel uit van de publieke ruimte. Nee, je hoeft de sociale media niet op te geven. Het kan handig zijn als je een huis zoekt of de weg of een afspraak met een vriend maakt. Maar leg de telefoon ook zeker een paar uur per dag weg. Groet de buschauffeur als je instapt. Laat een oude vrouw met rollater voorgaan. Geniet van de zon of de regen op je gezicht. Vertrouw op je geheugen en voel hoe het met je gaat.

Hij knikte en begreep wat ik zei.

Hij ontroerde me. Een jongen, een beetje verdwaald in de techniek maar met een hart vol verlangen. Ik hoop vurig dat hij meer van zijn eigen ervaringen leert en daarop gaat vertrouwen.

Door: Liesbeth Woertman.