Het zelfvertrouwen onder Amerikaanse studenten schijnt torenhoog te zijn. Maar gaat het wel om zelfvertrouwen of is er meer zelfverzekerdheid gemeten?

Zelfverzekerdheid of zelfvertrouwen?

Het lijkt erop dat als je zegt, dat iemand zelfvertrouwen heeft, dat hij/zij zeker is, weet wat ie kan en op zichzelf kan bouwen. Dat klopt. Maar zelfvertrouwen heeft naar mijn idee meer te maken met je geliefd te weten. Zelfvertrouwen komt voort uit je gezien weten en voelen door anderen die om je geven en je bevestigen. Een veilige hechting geeft basis. Zelfvertrouwen is jezelf vertrouwen en weten dat anderen van je houden en als het nodig is dat zij je helpen. Je staat er niet alleen voor. Je voelt het in je basis, in je buik.

Zelfvertrouwen

Zelfverzekerd zijn, lijkt een houding die voortvloeit uit zelfvertrouwen. Tenminste dat dacht ik tot dit weekend. Het kwam door een vraag. We zaten in de tuin en de zon scheen al volop. Het was rustig en we hadden zo’n zondagmorgengesprek. Mijn man vroeg: “Weet jij het verschil tussen zelfvertrouwen en zelfverzekerd zijn?”. Ik begon direct een betoog dat ongeveer zo ging zoals ik het hierboven beschreef, maar ik werd emotioneel bij het laatste zinnetje. Je voelt het in je buik. Je durft erop te vertrouwen dat anderen er voor je zijn.
Ineens begreep ik dat zelfverzekerd zijn iets anders is.

Zelfverzekerde mensen

Zelfverzekerde mensen weten ook wat ze kunnen en wat ze waard zijn, maar gaan ervan uit dat ze het alleen moeten doen. Ze stralen ook uit “ Ik heb niemand nodig.’ Ik kan het alleen wel af. Dat weet je met je hoofd. Daar zag ik ineens iets eenzaams in, omdat het gevoel van je gedragen te weten, ontbrak.

Dankbaar keek ik hem aan. Blij met deze vraag op de vroege ochtend en het nieuw verworven inzicht.

Door: Liesbeth Woertman.