Het is stil in de stad. Het is zomer in Nederland en veel mensen zijn naar verre oorden. Van half juli tot en met half augustus is er ruimte in de straten en een prettige stilte. Alsof we voor even zijn uitgeraasd. Alsof we weer langzaam kunnen doen. Rustig om ons heenkijkend en een ander voor laten gaan. Een charmant gebaar maken met je arm, glimlachen en zeggen: “Gaat u maar. Ik heb de tijd” en de  ander beantwoordt je glimlach.

Ik beslis wat ik ga doen

Ik word wakker en hoor een heldere kinderstem iets tegen zijn opa zeggen. De opa bromt goedkeurend terug. Ze hebben het goed samen. Het is grijs en het regent. We zijn in Nederland en ik beslis wat ik ga doen. Biologisch speltbrood halen en verse eieren. De ongelezen NRC’s zomaar ongelezen laten. De was draaien.

Wat een luxe en wat een vrijheid. Zomaar doen wat er in je opkomt.

Het is opgehouden met regenen. Ik sluit mijn computer en ga naar buiten.

Het is stil in de stad.

Door: Liesbeth Woertman