Ik vind het moeilijk om bij mijn verlangens te komen. Er zijn mensen met grote wensenlijsten. Als ik veel geld win, dan ga ik reizen. Als ik de juiste partner tegenkom, dan word ik gelukkig. Als ik mijn ogen laat liften, dan ben ik mooier. Als, als. 

Ik heb geen wensenlijst. Ik vind het moeilijk om te voelen, om te bedenken wat ik echt wil. Dat begint al met hele kleine dingen zoals: ‘Wil je koffie of wil je thee?’ Jarenlang zei ik dat me dat niet uitmaakte. Doe maar wat voor jou makkelijk is, is een typisch Liesbeth antwoord. Toen ik begin dertig was, ben ik begonnen daarmee op te houden. Ik dwong mezelf om te kiezen maar ik voelde en wist het nog steeds niet. Ik had het scherpe besef dat als ik iets koos, ik andere mogelijkheden uitsloot en dat vond ik redelijk onverdraagzaam.

Heb ik mijn partner gekozen? Heb ik mijn carrière gekozen? Heb ik voor kinderen gekozen? Ik moet hier ontkennend antwoorden.

Mijn partner liep ik tegen het lijf op de Utrechtse singel op een zonnige middag in het najaar. Ik had geen idee wat ik wilde worden. Ik werk al vanaf mijn vijftiende om geld te verdienen, zodat ik mijn eigen kleren kon kopen. Ik studeerde in de avonduren, domweg omdat ik wilde kijken hoever ik kwam. Ik werd daarin gezien door docenten die mij eerder zagen dan ik mijzelf. Ineens was ik zwanger en had ik twee kinderen. Nee, ik heb niet voor dit leven gekozen. Ik wist niet eens dat dit bestond. Je zo blij te voelen in een beschadigd lichaam.

Nee je kunt niet wensen naar wat je niet kent. Je kunt niet verlangen naar het onbekende.

Ik wenste heel diep in mijn hart om dichter bij de kleinkinderen te wonen en een iets grotere tuin te hebben maar ik was ook tevreden met hoe het nu was. Ik zag mezelf staan bij de openslaande keukendeur en maakte soep. De deur van de poort gaat open en daar staan twee paar stralende ogen. ‘Oma, roepen ze lachend en ik sluit ze in mijn armen.’

Vrijdag hebben we een huis gekocht met een grotere tuin op een kwartier lopen van de kleinkinderen. Ik heb nooit geweten dat in het kleine, alles aanwezig is. Ik ben sprakeloos.