Het dode lichaam


Het dode lichaam gewassen en aangekleed. Nooit gedacht dat ik dat zou doen. We deden het met zijn vieren. Een vrijwilliger van het hospice heeft ervaring met het verzorgen van overledenen. Hij vertelde rustig wat we gingen doen. Nooit gedacht dat ik dat zou kunnen. Hij is het wel en hij is het niet. De stilte is oorverdovend. Hij had zelf zijn hele begrafenis al een jaar geleden geregeld en een witte kist, de muziek, de plek van de dienst en de begraafplaats uitgekozen. We gaan hem woensdag begraven.

Het mysterie van leven en dood

Het mysterie van leven en dood heb ik niet eerder zo lichamelijk gevoeld en gezien. Nou ja, een beetje bij de bevallingen van mijn kinderen. Dat is ook zo wonderlijk dat er ineens een levend mens uit je lichaam komt. Het leven dat wegtrekt uit het lichaam is zeker zo ongrijpbaar. Ik kijk en kijk en kijk en begrijp er niets van.

We zagen geen licht

Ziet hij mij? Ziet hij ons? Of kijken zijn ogen niet meer? We horen nog wel zijn ademhaling. Het lege lichaam ademt. Tenminste zo lijkt het op het eind. We zagen geen licht. Er klonken geen engelenkoren. Het was gedaan. We verzorgden het lichaam. Etensgeuren kwamen uit de keuken.

We gingen ons eigen lichaam verzorgen en aten. Samen.

Door: Liesbeth Woertman.

7 gedachten over “Het dode lichaam

  1. Wat een mooie beschrijving .

    Het is een liefdevolle handeling. Je verwent een lichaam voor de laatste keer. Het is een afscheidshandeling. Het blijft een dierbare herinnering.

    Van harte gecondoleerd.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

5 + drie =